สองร้อยหก

มุมมองของเจมส์

ผมกระแทกประตูห้องทำงานปิดตามหลัง เสียงดังสะท้อนไปทั่วโถงทางเดินที่ว่างเปล่า เป็นเหมือนเสียงตอกย้ำความสับสนวุ่นวายในอกได้อย่างน่าพอใจ ผมกำหมัดแน่นจนข้อนิ้วปวดร้าว ไหล่ของผมรู้สึกราวกับแบกรับน้ำหนักของพายุไว้ทั้งลูก ผมพูดในสิ่งที่ไม่ได้ตั้งใจจะพูด เป็นคำพูดที่ผมไม่อยากเอ่ยออกมาเลย และตอ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ